Kanioning – ekstremalne wrażenia gwarantowane

Niebezpieczne i ryzykowane, a jednocześnie fascynujące i budzące podziw – takie właśnie są ekstremalne formy aktywności fizycznej, które w dzisiejszym świecie cieszą się coraz większym zainteresowaniem. Do listy niecodziennych aktywności, które wymagają od uczestnika nie tylko odwagi, ale i innych specjalnych predyspozycji, zalicza się kanioning. Istotę kanioningu dobrze oddają słowa amerykańskiego pisarza i filozofa, Ralpha Waldo Emersona- „Nie podążaj tam, gdzie widzie ścieżka. Zamiast tego, pójdź tam, gdzie jej nie ma i wytycz nowy szlak.” Kanioning zdecydowanie nie polega na pokonywaniu standardowych ścieżek przetartych przez inne, klasyczne formy aktywności fizycznej, tj. fitness, jazda na nartach czy wyprawy trekkingowe. To właśnie „podróż” w głąb dzikiej, trudnodostępnej, a jednocześnie przepięknej przyrody, którą możemy odkryć jedynie za pomocą drzemiących w nas pokładów marzeń, odwagi i siły, zarówno tej fizycznej, jak i psychicznej.

Czym dokładnie jest kanioning? To pełna wyzwań wędrówka np. po wąwozach górskich, które pozwalają uczestnikom zmierzyć się z rwącymi rzekami, wodospadami, ciasnymi przełomami czy jaskiniami. Za inicjatora tej dyscypliny uważa się Edgouarda Alfreda Martela, ojca speleologii (nauka o jaskiniach), który w 1888 roku w wyniku badawczej ekspedycji przeszedł znajdującą się we Francji jaskinię zwaną Abîme de Bramabiau. Rok później Martel w jaskini Gouffre de Padirac odkrył podziemny strumień, który przepłynął pontonem. Martel badał również wąwozy tj. Kakaoueta, Gorges de Verdon czy Gorges de Daluis. Francuski badacz, zgłębiając tajniki tych miejsc uczynił je dostępnymi dla ludzi spoza świata nauki.

Ze względu na konieczność przejścia nietypowej trasy, kanioning stanowi połączenie trekkingu, wspinaczki górskiej, pływania, a także nurkowania. Nie jest to więc rozrywka, z której mogą skorzystać wszyscy. Każdy uczestnik musi charakteryzować się dużą sprawnością fizyczną. Z racji tego, że niektórych odcinków trasy nie można pokonać inaczej niż pod wodą, konieczna jest umiejętność pływania, a czasem nawet nurkowania. Z relacji osób, które uprawiają kanioning wynika, iż niezwykłym przeżyciem jest pokonywanie trasy wzdłuż wodospadów. Często jest to możliwe jedynie za pomocą specjalnego sprzętu (głównie uprzęży i lin), stąd też mile widziane są umiejętności alpinistyczne.

Kanioningowa ekspedycja wymaga odpowiedniego ubioru. Uczestnik musi więc zakupić bądź wypożyczyć kombinezon neoprenowy, który chroni organizm przed niskimi temperaturami górskich rzek, rękawice, specjalne buty, a także kask. Sportowi śmiałkowie muszą również mieć przy sobie uprząż wspinaczkową, liny, haki i młotki. W kanioningu wielkie znacznie mają predyspozycje psychiczne. Osoby, które chcą uprawiać kanioning nie mogą mieć lęku wysokości ani klaustrofobii. Muszą charakteryzować się odwagą, odpornością psychiczną i opanowaniem w sytuacjach stresowych. Niektóre przeszkody wymagają skupienia. W czasie wędrówek ataki paniki bądź nagłe zwątpienie w swoje możliwości mogą przysporzyć wiele problemów.

Kanioning wymaga odpowiedniego przygotowania. Są firmy oferujące specjalne kursy kanioningu. Na początku warto wybrać trasy łatwiejsze, by oswoić się z niecodziennymi warunkami. Najciekawsze, ale i najbardziej wymagające wyprawy wiodą przez Alpy. W Polsce swoich sił można spróbować m.in. w Szklarskiej Porębie, w Tatrach - na wodospadzie Siklawa oraz na rzece Wieliczka.

Oferty wyjazdów canyoningowych znajdziesz tutaj: Kanioning

Aleksandra Parusel